Hoe gaat het? (Jolanda Langeveld)

Het afgelopen werkjaar heb ik veel bezoeken afgelegd om mij te verdiepen in het jeugddomein en onderwijsveld. Dat waren immers de nieuwe onderdelen in mijn portefeuille. Overal waar ik kom, haal ik veel kennis en wijsheid op. Tegelijkertijd schrik ik van de problemen die de jeugd heeft.

Problemen

Faalangst, psychische problemen, eetstoornissen en de gevolgen van echtscheiding van de ouders. Maar ook de problemen van ouders, waardoor kinderen weer problemen ontwikkelen. Het is dus heel goed dat er voor deze gezinnen hulp is. Al is hulp accepteren en kritisch naar jezelf kijken niet voor iedereen makkelijk.

Pieken en dalen

Een andere boodschap die ik krijg, gaat over de huidige maatschappij en onze veerkracht.

Pieken en dalen horen bij het leven en als we veerkrachtig zijn, kunnen we ze aan. Maar in hoeverre zijn we nog veerkrachtig genoeg, nu we leven in een maatschappij die ons leert om dóór te gaan. En om goed te presteren en via sociale media te laten zien hoe goed het met ons gaat. Kunnen we nog wel eens een stapje terugdoen om ons hoofd leeg te maken en op te laden?

Alles tegelijk

De druk is hoog. We moeten alles tegelijk. Opvoeden combineren met werk, de eindjes aan elkaar knopen, mantelzorgen voor naasten, het huishouden doen, ons sociale leven bijhouden, rekeningen betalen, boodschappen doen, sporten... Is er teveel druk, dan ontstaat er thuis een gespannen sfeer. En praat je niet over problemen, lukt het niet om ze te relativeren en zoek je ook geen hulp, dan is elke extra tegenslag er een teveel. Die kun je er dan niet bij hebben. Mensen krijgen een kort lontje en reageren zich af op hun omgeving.  

Relativeren

Sommige problemen zijn groot, die kun je niet kleiner maken door ze zonniger in te zien. Maar bij veel dingen kan dat wel. De onvoldoende op school hoort erbij, er hoeft heus niet meteen bijles gegeven te worden. Opvoeden is lastig, maar we hebben mensen om ons heen aan wie we advies kunnen vragen. Een relatie is niet alleen rozengeur en maneschijn; af en toe is er een goed gesprek nodig en moet je weer eens iets leuks doen met elkaar. Op sociale media lijkt iedereen gelukkig, maar ik denk dat het zou helpen als we toe durven geven dat het niet altijd lekker gaat.

Maatschappelijk gesprek

Ik heb de afgelopen tijd diverse keren de vraag gekregen of we met elkaar een maatschappelijk gesprek kunnen voeren over de problemen die ik in deze column heb geschetst. Wat houdt ons zoal bezig, wat vinden we normaal en wat niet, wat kunnen we zelf doen, hoe kunnen we elkaar helpen en welke professionele hulp is er? Ik vind dit een mooie oproep! Mijn vraag aan u: wat houdt u bezig en wat maakt dat u aan dat gesprek zou willen meedoen? Mailt u mij?

Jolanda Langeveld, wethouder

j.langeveld@lisse.nl