Is Vrouwendag nog actueel? (Lies Spruit)

Mijn neef van midden 20 sprak me op een familiebijeenkomst aan. Hij wilde weten hoe het voor mij was om als een van de eerste meisjes in de eerste klas te zitten op een traditioneel katholiek jongensonderwijsinstituut. Dezelfde school waar hij -jaren later- ook was geweest. Het verbaasde me dat hij dat vroeg. Later begreep ik dat er een boek was uitgekomen van Suzanne Jansen met als titel `De omwenteling’. Het gaat over een eeuw vrouwenemancipatie. Kennelijk was er in het gezin van mijn zus over gesproken. Wij hadden die dag niet de tijd om er uitgebreid bij stil te staan, maar zijn vraag bleef me bij. En met Internationale Vrouwendag voor de deur op 8 maart heb ik besloten om mijn column aan het onderwerp te wijden.

Eigen geschiedenis

In mijn klas zaten inderdaad maar drie meisjes. Dat is gedurende mijn hele middelbareschooltijd zo gebleven. Onze school was wel een voorloper op dit gebied en in de klassen na mij kwamen er later steeds meer meisjes. Goed onderwijs voor al hun kinderen was voor mijn ouders heel belangrijk. Zijzelf hadden dat zeer gemist. Goed onderwijs is belangrijk voor economische zelfstandigheid, dat zagen zij in. En inderdaad heb ik altijd mijn eigen inkomen kunnen verdienen. Dat heeft voor veel vrouwen zo gewerkt. Terugkijkend besef je pas wat ervoor nodig was om meisjes gelijke kansen in het onderwijs te geven. Een wet die studiebeurzen voor gezinnen met een beperkt inkomen mogelijk maakte, was voor mij de sleutel tot goed onderwijs.

Het is nog niet klaar

Internationale Vrouwendag gaat terug naar 1908, toen in Amerika de eerste massale staking van vrouwen in de textiel- en kledingindustrie plaatsvond. Zij streden voor een achturige werkdag, betere arbeidsomstandigheden en afschaffing van de kinderarbeid. Thema´s die internationaal nog steeds aan de orde zijn. Ook in Nederland zijn er nog niet altijd gelijke rechten en kansen. Vrouwen krijgen niet altijd hetzelfde salaris als mannen voor hetzelfde werk. In mijn werk als burgemeester moet ik helaas ook constateren dat mishandeling van vrouwen nog steeds vaak voorkomt. Kortom, er is nog veel te doen, ondanks dat er al een lange weg is afgelegd en ook veel is bereikt.

Wat nu nog te doen

Jarenlang heb ik Vrouwendag gevierd en georganiseerd. Zo actief was ik de laatste jaren niet meer. In 2024 is het thema van Vrouwendag ‘Eén wereld, duizend vrouwen’. Het gaat over de verschillen en overeenkomsten tussen vrouwen in Nederland vanuit verschillende culturen. Dat past in het Lissese thema ‘Iedereen doet mee’. Mijn neef heeft, zonder dat hij die bedoeling had, heel wat losgemaakt. Ik heb me voorgenomen om emancipatie -niet alleen van vrouwen- hoger op mijn agenda te zetten. Heeft u ideeën of wilt u betrokken zijn? Laat het me weten!

Lies Spruit, burgemeester

lspruit@lisse.nl