Kom op voor je belang (Jolanda Langeveld)

Laatst mocht ik een eerste paal ‘boren’ aan de Haven. Op de plek van het bekende voormalige café-restaurant De Beurs komen 20 appartementen voor starters. Vroeger dronken de bollenhandelaren en de commissionairs op die plek een borreltje op de goede zaken die ze gedaan hadden op de veiling in de HoBaHo, straks wonen er jonge Lissers. Ik zag de blije gezichten en vind het echt mooi dat deze jonge mensen in Lisse kunnen blijven wonen. Tegelijkertijd gaat er een stukje historie verloren en dat doet mij natuurlijk ook wel iets.

Kans versus verlies

De woonwens is groot en de ruimte schaars. Dit maakt het lastig om aan alle woningbehoeften te voldoen. Maar op het moment wordt er toch veel gebouwd en opgeleverd. Bovendien zitten er ook nog plannen in de pijplijn, ofwel met een vastgesteld bestemmingsplan ofwel in voorbereiding. Voorbeelden zijn het plan Dever Zuid - Geestwater, Nieuw Trompenburg, Viersteeg, het oude postkantoor, een Knarrenhof en de herontwikkeling Greef. Het gaat meestal om zogenaamde inbreilocaties: bouw binnen bestaande bouw. Dat betekent dat er voor omwonenden veel in hun omgeving verandert. De komst van zo’n plan betekent voor de mensen die ergens willen wonen een kans, maar soms voelt het voor omwonenden als een verlies. Ze kijken plotseling uit op bebouwing of ervaren minder privacy.

Belangen

Als een nieuw woningbouwplan wordt behandeld, is er altijd gelegenheid om te komen inspreken. Dat gebeurt ook. Regelmatig komen omwonenden inspreken om hun belang duidelijk te maken en te verdedigen. Dat is belangrijk, want met alle belangen in het oog kan uiteindelijk een afweging gemaakt worden. Dat is aan de gemeenteraad. Die moet de afweging tussen algemeen belang en individueel belang maken. Dat is een lastige klus, want een afweging ten gunste van het algemeen belang kan voor een omwonende voelen als niet gehoord zijn. Het is natuurlijk nooit leuk als de beslissing van de raad een andere is dan waar je op hoopt, maar weet dat de raad alle belangen zorgvuldig afweegt.     

Inspreken

Laatst sprak ik iemand die zei dat we elkaar soms ook iets moeten gunnen. Iedereen wil toch een huis om in te kunnen wonen? Maar het valt me op dat de groep die om woonruimte springt bijna nooit komt inspreken. Het helpt misschien als deze mensen zichzelf ook laten zien. Er zijn jonge gezinnen en starters genoeg die woonruimte nodig hebben. Dat de behoefte om te wonen groot is, blijkt wel op momenten dat men zich kan inschrijven voor een woning. Het aantal inschrijvingen is altijd enorm. Ik vind het jammer is dat de woningzoekenden zich niet melden in de raadzaal en ik vraag mij wel eens af waarom dat is. Volgen ze het lokale nieuws niet? Is de drempel te hoog? Duren de procedures te lang? Ik ben daar benieuwd naar.  

Jolanda Langeveld, wethouder

j.langeveld@lisse.nl