Schouders eronder (burgemeester Lies Spruit)

Even eruit

De zomervakantie was fijn. Lekker uitwaaien op Vlieland. Ik genoot van ons gezelschap, de rust en de natuur. De krant liet allerlei ellende zien, maar ik las er maar een beetje overheen. Ik dacht, dat komt wel weer als ik aan het werk ga. Terug in Lisse kon ik me niet meer verstoppen. Op radio en tv waren allerlei protesten en gevoelens van onmacht te zien en horen en er was veel boosheid. Veel mensen voelen zich niet gehoord of juist beetgenomen. Het crisisgevoel werd alsmaar groter, ook bij mij. Wat moet dat worden, vroeg ik mij af.
 

Op z’n kop

Ik ben van nature een optimistisch mens, maar mijn zorgen namen toe.  Met begrip, een gesprek en wat hulp kom je meestal een heel eind. Maar nu was het soms moeilijk een uitweg of een oplossing te zien. De wereld staat zo’n beetje op zijn kop, ook in Lisse.
 

Opvoeding

‘Zet je schouders er maar onder’, was een gevleugelde uitspraak van mijn ouders. Die kreeg ik te horen als er dingen moesten gebeuren waar ik geen zin in had. Vooral niet zeuren, maar doorzetten. Natuurlijk hielpen ze me als het even niet wilde lukken. Zo heb ik mijn diploma’s gehaald, als studente de grote stad bedwongen en ben ik sommige periodes met weinig geld doorgekomen. Uiteindelijk kwam het in de meeste gevallen voor elkaar. Niet vanzelf en vooral met hulp van anderen. En door veel fouten te maken en dan weer opnieuw te beginnen.
 

Verandering doet pijn

Niet alles is leuk in het leven. Soms moet je zelf iets laten om het voor een ander mogelijk te maken eruit te komen. Dat hoort bij onze manier van leven. We zijn er niet alleen voor onszelf, maar maken deel uit van een gemeenschap. We moeten nu met veel dingen aan de bak. We staan als gemeente en als samenleving voor grote opgaven. Uitstellen helpt niet veel. Dan wordt het nog erger. Dus we moeten de verschillende problemen onder ogen zien en het met elkaar proberen op te lossen. Ik begrijp de boosheid en teleurstelling, alleen zijn ze een slechte raadgever om verder te komen.  
 

Aan het werk

De knop is om. Ik heb er inmiddels mijn schouders onder gezet en allerlei acties ondernomen. Ik ben bij de boeren in en rond Lisse geweest om hun verhaal aan te horen. Verdiep me in de financiële zorgen en omstandigheden van onze inwoners. De woningnood heeft onze aandacht. Ik kan zelf niet alles oplossen, maar wel een duwtje geven om dat met elkaar wél te doen. Het zou fijn zijn als u om zich heen kijkt en hetzelfde doet. Alle kleine beetjes helpen!

Lies Spruit, burgemeester

l.spruit@lisse.nl